I like it, I like it alot!

The Movie Of Your Life Is A Cult Classic

Quirky, offbeat, and even a little campy - your life appeals to a select few. But if someone's obsessed with you, look out! Your fans are downright freaky. Your best movie matches: Office Space, Showgirls, The Big Lebowski

If Your Life Was a Movie, What Genre Would It Be?

Daddara-damm!!!

Aaaah, seinni ritgerdin komin í hús og nú tharf ég ekkert ad skrifa thangad til í apríl!!! Verdur thví haldid upp á thad í kvold á Hog's Head barnum, sem nemendafélag Rose Bruford hefur tryggt ad verdi adeins opinn nemendum skólans thennan og naestu fimmtudaga! Ef vel tekst til, verdur thetta mikil lyftistong fyrir félagslíf skólans, sem var ekki upp á marga fiska i fyrra, en hefur undanfarid verid ad syna eitthvert lífsmark.

Um naesti laugardagur verdur íslendingadagur. Ég, Nonni Stebbi og Snorri Hergill munum leida hesta okkar saman og skemmta hvorum odrum og, hver veit, kannski líka fólkinu í kringum okkur fram á rauda nótt. Eins gott ad thad sé búid ad leyfa lengri opnunartíma fyrir pobbana hérna úti. En madur verdur víst ad passa sig thar sem allt á víst eftir ad fara beinustu leid til helvítis, ef marka má fjolmidlaumfjollunina! Madur hefur oft heyrt thví fleygt ad íslendingar kunni ekki ad drekka og ad vid aettum ad taka vínmenningu annarra thjóda okkur til fyrirmyndar. Nú er sama umraeda í gangi í fjolmidlum: Bretar kunna ekki ad drekka, og lengri opnunartími vínveitingahúsa á ad studla ad thví ad drykkjusidir theirra verdi meira “continental”. Mér finnst nú ekkert skrytid ad breskur almenningur hafi áhyggjur af thví ad ástandid fari versnandi, en ég held ad thetta verdi bara til bóta, eins og lenging opnunartíma vínveitingastada var heima á Íslandi hérna um arid. En vid sjáum til.

Thangad til naest, SKÁL!

Eitt hefur mér alltaf fundist skrytid

Sumt fólk virdist halda ad thad eigi rétt á thvi ad brjóta log og reglur, og thegar einhver eda eitthvad kemur upp um thau, thá aerist vidkomandi eins og brjáladur baviani og blótar theim heidarlegu i sand og osku. Thetta er audvitad ótholandi og hreinn og beinn barnaskapur, ég er ekki ad segja ad ég fylgi ollum bodum og bonnum eins og einhvers konar dyrlingur, en thegar ég er gripinn thá veit ég upp á mig sokina, tek afleydingunum og held svo áfram ad lifa lifinu.

...thessi hefdi kannski átt ad prófa thad.

Helv....bull!!!

I'm a Han Solo and you know it!!!

Klukkid er úti

Nú er inn ad vera kítladur! Thannig ad hér eru nokkrir listar:

7 hlutir sem ég aetla ad gera ádur en ég dey

1: Fara í fallhlífarstokk (hvad sem “fallhlífarstokkur” er…)
2: Laera á brimbretti
3: Gerast thrítyngdur, helst med thví ad laera spaensku
4: kafa í sudraenum sjó
5: Ná mér í MA grádu í leiklist (…ef ég nae e-n tímann ad borga BA gráduna upp)
6: Verda slarkfaer á fleiri hljódfaeri
7: Leikstyra vel heppnadri syningu

7 hlutir sem ég get:

1: Blásid eld
2: Hreyft eyrun og hársvordinn
3: Gert tvofalt heljarstokk af stokkbrettinu í lauginni heima
4: “Jugglad” (thú veist… haldid 3 boltum gangandi)
5: Pantad bjór á (telur…) 5 tungumálum (thau verda 6 thegar ég kem til Tallinn)
6: talid í tvíundakerfinu
7: Gert handahlaup

7 hlutir sem ég get alls ekki:

1: spilad á trommusett
2: snert nefid med tungunni
3: trodid á loglega korfu
4: sleppt thví ad vidra skodanir mínar
5: Haldid athyglinni yfir longu lesefni
6: Farid í splitt eda spíkat
7: skipulagt tíma minn

7 hlutir sem heilla mig vid hitt kynid

1: Sjálfsoryggi (má ekki ruglast vid hroka)
2: Getan til ad hlaegja ad sjálfum sér
3: vídsyni
4: Sjálfstaedi
5: Lífsgledi
6: Afslappad hugarfar
7: Viljinn til ad vera odruvísi

7 fraegar sem heilla:

1: Helena Bonham-Carter
2: PJ Harvey
3: Erykah Badu
4: Salma Hayek (she can pour me tequila any time!!)
5: Portia de Rossi (Hún er ekki lesbía í mínum hugarheimi)
6: Norah Jones
7: Alicia Keys

7 ord eda setningar sem ég nota mikid

1: Bollocks!
2: fuck
3: sko
4: ókídók
5: you all right?
6: Hvad er ad frétta?
7: and…?/og…?

7 hlutir sem ég sé núna

1: tolva (reyndar margar tolvur)
2: Shonel
3: Heyrnartól
4: gemsinn minn
5: Plotter
6: tré
7: skorsteinn

ég kitla Andra Húgó, Rannveigu og Láru Dogg (hehe, eins og Snoop Dogg)

Vidlodun

Er ekki fremur neikvaett ad vera talinn vidlodandi eitthvad? Einhverra hluta vegna fór ég ad spá í thessu um daginn. Madur hefur heyrt talad um fólk sem hefur verid vidlodandi hit tog thetta: viss leikfélog, hljómsveitir, fyrirtaeki og hvadeina, og oftast er thetta í jákvaedum skilningi. En mér finnst einhvern veginn eins og thad ad loda vid eitthvad sé fremur neikvaett. Allavega finnst mér thad ekkert thaegileg tilhugsun ad hafa eitthvad lodandi vid mig, og thess vegna vil ég helst ekki vera talinn vera vidlodandi eitt eda neitt. Heldur kys ég ad vera “vidridinn” hitt og thetta. Eda hvad… ?

...og yfir í annad:

Gleymdi alveg ad minnast á syninguna sem ég sá med nokkrum vinum mínum sídasta fimmtudag. Vid gerdum okkur heldur langa ferd (ca. 2,5 tíma) til thess ad sjá syningu hjá pólsku leikfélagi sem heitir Songur Geitarinnar. Syningin kallast Chronicles og segir í rauninni enga sogu thannig séd, heldur er hún byggd í kring um albanska harmsongva, og leikararnir notudu hreyfingar sínar til thess ad leggja áherslu á textann.
Vid hofdum ádur fengid tvo gestakennara til okkar sem hafa starfad med Song of The Goat og aefingarnar theirra byggdust ad mestu á tónlist (rythmathjálfun og kórsong) og akróbatík, thar sem allt byggist á sem sterkustu sambandi á milli leikaranna. Thessi vinna var svo heillandi og hressandi ad vid vorum mjog spennt ad sjá syninguna, og urdum ekki fyrir vonbrigdum. Stjórnin sem leikararnir hofdu á líkomum sínum, sem og raddbeitingin var gjorsamlega heillandi og ég vona ad ég eigi eftir ad fá taekifaeri til ad vinna ad einhverju svipudu í framtídinni.

Í óbeinu sambandi vid thetta er annar mannanna sem ég er ad skrifa um í ritgerdinni minni: Wlodzimierz Staniewski. Félagid hans, Gardzienice hefur thad ad stefnu (og gengur ad thví sem gefnu - bada-tisj!) ad ferdast um og kynnast menningu samfélaga sem hafa einangrast á einn eda annan hátt, hvort sem thad eru pólsk smáthorp sem tíminn hefur gleymt, Lappar í Finnlandi eda aettbálkar innfaeddra í Sudur-Ameríku. Thad hefur verid svo áhugavert ad kynnast thessum manni, og félaginu hans, ad ritgerdarskrifin aetla ad ganga miklu hradar í thetta skiptid en nokkurn tímann ádur.
Sem er eins gott, thví ég tharf ad hafa tíma aflogu á sunnudaginn til ad hitta hana Ernu Bjork.

55 dagar í Eistland...

More Bunnies!!!

Ójá! Kanínuleikhópurinn stórfenglegi heldur áfram ad framleida framúrskarandi leikthaetti byggda á fraegum kvikmyndum. Í thetta skiptid hefur Pulp Fiction ordid fyrir valinu.

“Ástthór má ekki brenna af!!!”

Undanfarin 2 ár hef ég haft thessi fleygu ord hans Togga í huga, og fylgt theim meira og minna eftir… thangad til á laugardagskvoldid. Thad er víst ekki gód hugmynd ad leika sér med eld-poi og eldstaf thegar madur er fullur… en thetta var engu verra en hversdagslegt eldhússslys: smá brunablettur á handabakinu.

Thetta var bara svo helvíti gaman!

Amen sister!!!

Victoria fraenka min hefur skellt thessari snilld upp á sidunni sinni! Longu timabaert segi ég! Ef madur er pirradur á jólagedveikinni sem hrjáir verslanir og thjónustuadila tveimur MÁNUDUM fyrir jól, thá bara ad snidganga thá, ef thad er eitthvad sem thetta fólk skilur, thá er thad minni hagnadur og hana nú!!!

One down, one to go!

Skiladi inn ritgerdinni um The New Tenant eftir Ionesco á mánudaginn var, eftir ad hafa vakad til 2 um nóttina vid ad klára hana. Um kvoldid var svo leikritid "And Then I Was Unfrozen" eda "Svo Var Ég Afthyddur" frumsynt i kaffiteriu skólans vid furdu mikinn fognud vidstaddra. Gledi gledi! Spurning hvort vid reynum ekki ad syna thetta á naestu Menningarnótt...

En vikan á undan var vidburdarrik. Vid skotuhjúin logdum land undir fót. Vid maettum á Waterloo lestarstodina, gláptum a skiltin sem tilkinna brotfarartima og áfangastadi lestanna, og ákvádum ad haldid yrdi til Portsmouth. Vid hofdum reynt ad skipuleggja ferd til Cornwall syslu, en vegna vandraeda med samgongur, verdlag og fleira, var ákvedid ad gefa skit i alla skynsamlega fyrirhyggju og fara bara eitthvad út i buskann i tvaer naetur. Thegar til Portsmouth var komid stukkum vid bara upp i leigubil og skipudum bilstjóranum ad aka okkur á naesta gistiheimili. Úr thessu vard hin notalegasta ferd. Vid kiktum a Bluereef saedyrasafnid, thar sem ég komst ad thvi ad otrar eru ekki svo saetir thegar their matast, lobbudum medfram strondinni, fórum út ad borda og fleira notalegt. Bodskapur sogunnar er: skipulaggning er ofmetin!

Fór á djembetrommuworkshop á fostudagskvoldid med Shonel og Nonna, sem var allt hid ágaetasta, en eftir thad fékk ég thaer fréttir ad heiman ad módir min gód hefdi fótbrotid sig daginn ádur. Thad skrytna er ad thad skeikadi adeins 3 dogum ad thetta hafi sked nákvaemlega 6 árum eftir seinasta brot. Mig grunar ad sú gamla sé bara ad skjótast undan jólaundirbúningnum...

Nú er bara ad byrja ad skrifa naestu ritgerd, thar sem ég aetla ad bera saman thjálfunaradferdir Michael Chekhovs og Wlodzimierz Stanievski. Lengd: 4000 ord, skiladagur: 23. nóv.
Wish me luck!